Blockchain is the technology from which most cryptocurrencies derive their power. So much so that some people mistakenly use the word blockchain instead of cryptocurrency.
Of course, the fact is that cryptocurrencies made blockchain so popular. Because while blockchain was developed in 1990, it had no use until 2009 when Bitcoin was born. At that time, many people thought that blockchain could only be used for the development of digital currencies. While some believed that the uses of blockchain would go far beyond cryptocurrencies. In reality, the prediction of the second group turned out to be more correct. In order to fully understand all these concepts, we suggest you to participate in the digital currency course of Rahvard Academy.
In this article, we will first discuss what blockchain is in simple language and then we will examine its applications.
“Blockchain is a chain of blocks that contain information.”
Of course, probably when you saw the phrase “in plain language” in the title of this section, you did not expect to encounter such a definition! So let’s put it more simply:
Blockchain is translated as “block chain” in Farsi. In practice, we are facing exactly this meaning. Blockchain technology consists of blocks that are interconnected. Each of these blocks contains information that we will discuss further. Blockchain is a system for recording information and reports.
But if you want to know how it differs from other systems, the point is that it is almost impossible to hack, delete or manipulate the information recorded on the blockchain. It is better to say that it is so hard that few people think of hacking it!
Blockchain achieves this level of security in two ways:
Hashing and Proof of Work
A hash is a function that takes an input of letters and numbers and turns it into an encoded output of a fixed length. Hash is actually the foundation of the blockchain network. Simply put, hashing converts one value into another using a mathematical function.
But only hashing is not enough to create security in the blockchain network. Rather, the main burden of security is carried by the Proof of Work process.
Proof of Work, Proof of Work Consensus Algorithm, Proof of Work, PoW. Each of these phrases you come across has a meaning.
There is a ledger in every blockchain network. This ledger is neither in the hands of a single person nor in the hands of a particular organization. Rather, it is distributed among all the people of that network. That is, information, all transactions in the blockchain are available to all network users. For this reason, user consensus is needed to change transaction information or add new transactions.
When users agree about the correctness of the information added to the network, the transaction is confirmed. Naturally, the members of this network do not know each other and it becomes impossible to manipulate the network. Therefore, the consensus or PoW process ensures the security of the blockchain network.
So it can be said that by using encryption and data distribution, the possibility of hacking, deleting and manipulating recorded information is almost eliminated.
Each block consists of three parts:
Data is the information that is stored on each of the blocks. For example, if we consider the blockchain of a digital currency, the information related to their purchase and sale is stored on the blocks.
Hashing is a process in which fixed-size outputs are generated from variable inputs. Hashing makes the blockchain achieve an acceptable level of data integrity and security, and as long as the input of the blocks is not changed, the hashing algorithms produce the same output.
In each block, not only the information of the current block is stored, but also the information of the previous block. The hash of the previous block is known as (Pre-Hash).
But you might be wondering what happens to the first block?
In the first block, there is no information from the previous block. Because basically the previous block is not working. The first block of any blockchain is known as Genesis and stores only information related to itself.
We talked about how blockchain works. Here we mention the areas in which blockchain is used. Blockchain is a reliable way to store information about all types of transactions and is used in various fields. Here we mention some of the most important of these areas. Of course, blockchain applications are not limited to the ones we mention here.
You must have used banking services until today and you know that if your banking work is a little more complicated than a simple card, you need to do it during office hours. The blockchain network does not recognize Thursday, Friday and between holidays! Financial transactions on the blockchain can be done at any time.
For example, if you want to transfer some bitcoins to someone’s account, you don’t need to wait until tomorrow morning, or if the amount is large, you don’t need to wait for Keller’s agent at the bank. Rather, the transaction is done almost instantly. In addition, if the blockchain becomes widespread in the banking network, the total fees will be significantly reduced.
It may have happened to you that when you go from one doctor to another, many of your previous medical records are either lost or not accepted by the second doctor. With the help of blockchain, medical institutions can redefine the way of storing patient records. This technology can encrypt information so that it is only available to certain people.
The impossibility of changing the history of transactions, collective security, no tracking of users and access to people’s information, etc., are the advantages that many hope for the possibility of faster and healthier voting through blockchain in the future.
The concept of blockchain is tied to digital currencies. To the extent that many mistakenly consider these two concepts to be the same. Currently, blockchain has provided the platform for the most important digital currencies such as Bitcoin and Ethereum. Before the emergence of digital currencies, the control of almost all currencies in the world was in the hands of the central banks of different countries.
Blockchain allows cryptocurrencies to operate without the need for a specific credit center. As a result, not only risks such as bank bankruptcy or the leaking of users’ financial information are eliminated, but the fees for transactions and financial processing are also greatly reduced.
Smart contracts, which are very popular these days, are one of the other uses of blockchain. These contracts are the codes by which the provisions of a contract are carried out.
A smart contract was first proposed in 1996 by Nick Szabo, a computer expert and cryptographer. He wrote several articles in this field and improved his concept. But practically, these contracts were not used until 2009.
Smart contracts were used when the groundwork was created and that was when Bitcoin and blockchain emerged.
Let’s look at an example of this type of contract in the insurance industry:
A smart insurance contract can be open until the parties need it. Then, the insurance funds are released for those who are eligible to use the insurance. In this way, the need to communicate with individuals and insurance groups is eliminated.
These are just a few of the applications of blockchain. Blockchain technology can be used in video games, capital market, trade, media, energy, civil registry, big data, tax and many other areas.
Blockchain is abbreviated as BC and Bitcoin is abbreviated as BTC. But by reading the above lines, you must know that blockchain is not the same as Bitcoin. Rather, Bitcoin uses blockchain technology.
The initial idea of blockchain was proposed in the early nineties. But practically, it was not used much until 2009 when Bitcoin appeared. The basis of blockchain work is a chain of blocks, each of which contains information, and with the help of hashing and the process of proving the work, they have high security and efficiency. Blockchain can be used in various areas such as digital currencies, smart contracts, financial services, medical services, voting, big data and many other areas.
In order to know whether it is better to save or to invest, it may not be bad to first provide a definition of these two concepts. Because many times these two concepts are mistakenly used interchangeably:
When we talk about saving, we mean putting money aside for when we need it. With this definition, when we keep our money in cash at home or put it in current bank accounts or loans, we have made some kind of savings.
But when we spend our money on things that we expect to grow in value in the future, we have made an investment. Like buying gold or buying stocks, it is a type of investment. But as mentioned, putting money in the bank’s current account is a kind of savings.
As you know, our country is an inflationary country and in the last fifty years we have usually faced double-digit inflation. So if we keep the money we earn at home, if we assume that we will have 30% inflation this year, at the end of the year we have lost 30% of the value of our assets.
In contrast to savings, we are faced with the concept of investment. Investing not only preserves the value of our property, but can also greatly help our financial growth. Of course, this point should also be taken into account that investment, along with its many benefits, also has one drawback, and that is risk.
There are various investment methods. But two parameters are important in these types of investment. First , the amount of investment return and second, the amount of investment risk .
◊ Also read this article: How to calculate the gold coin price bubble?
The return on investment is indicated by the abbreviation ROI, which is taken from the beginning of the words Return Of Investment. In the simplest definition, return on investment is the rate by which the efficiency of an investment is evaluated. Mathematically, it can be calculated using the following formula:
For example, if you bought ten million tomans worth of gold and after one year the value of your gold reached eleven million tomans, the return on your investment will be ten percent in one year.
When you put your money in the bank, you know how much the return on the deposit is. For example, in 1400, interest on short-term deposits was announced as 16%. But the return on your investment is not always so washed and gone. For example, before investing in coins or stock exchanges or digital currencies, you cannot be sure how much profit you are going to get. This is where the discussion of investment risk comes up: that is, you bear a certain amount of risk by investing in most markets.
A general rule is that the higher the potential profit of an investment, the higher the risk. A concrete example is the comparison between investing in digital currencies compared to investing in bank deposits. Depending on how long you keep your money in the bank, you can earn between 16 and 20 percent interest. Compare this rate of return with the several thousand percent profits that some digital currencies have given.
But the issue that should not be ignored is that by investing in digital currencies, you bear a very high risk. You may even lose a large part of your money. So, as a general rule of thumb, keep this in mind: higher returns almost always equal more risk.
Savings and investment can be compared in several aspects:
When we save our money, we don’t expect returns. Unless we consider putting money in the bank as savings. In this way, it can be said that the yield of savings is either zero or a small number. But in investment, depending on its type, we are faced with very high returns to very low returns – sometimes even negative.
Savings are usually very liquid. That means you can use your savings whenever you want. But we are facing different liquidities in various investment methods. For example, the stock you bought may not have a customer and you may have trouble cashing it for a few days. Or if you invest in real estate, it usually takes a while before you can turn it into cash.
Saving does not have much risk. But different investments have different risks.
Savings are usually used for shorter-term goals. But when you invest your money, you probably have a longer-term view. This period of time may reach decades. Like parents investing in life insurance for their children.
As you can see in the picture below, if you invested in gold in 1400, for example, you would get 60.11% return. It means even less than a bank deposit.
But if we go back to a year ago, investing in gold could have yielded 73%.
The point is that when the financial markets are depressed, it is better to save our money in the bank. But when the financial markets are booming, investment works much better than saving. The difference is quite evident in the two images above. Of course, it is not so easy to recognize whether markets are in recession or booming and it depends on many factors such as political issues and central bank policies. Therefore, to recognize it, it is necessary to sharpen our ears to the main economic trends.
Having a diversified portfolio is always important. In depressed markets, it is better to save a larger part of our assets and invest a smaller part. But in booming markets, it is better to allocate a larger part to investment and a smaller part to savings.
Another important point is your risk tolerance, which we talked about above. Savings risk is almost zero and investment risk will be different based on its different methods. This is where the choice will be different for everyone.
In a country that is always struggling with inflation, simple savings methods probably won’t save your capital from disappearing. Therefore, investment can be a better option. But it should also be considered that different investment methods have different risks. Therefore, to enter the world of investment, we must increase our knowledge in various financial fields as much as possible.
We are making a video program called Rahmanoon focused on personal investment in Rahevard, which we suggest you follow this video program if you are new to investing
به هنگام بررسی نمودارهای قیمت و انواع آن، ملاحظه میکنید که قیمت پس از شکست یک ناحیه حمایتی یا مقاومتی، عمدتاً به سمت آن محدوده بازمیگردد. در چنین موقعیتی، دو حالت پیش روی قیمت قرار دارد: یا شکست تأیید شده و در امتداد روند قبلی به حرکت خود ادامه میدهد و یا اینکه به بالای سطح حمایت یا پایین سطح مقاومت قبلی خود بازگشته و در مقابل این سطوح همانند گذشته به عنوان ناحیه بازگشتی حمایت یا مقاومت رفتار میکند (ناحیه حمایت یا مقاومت قبلی خود را پس میگیرد).
بازگشت دوباره قیمت به بالای سطح حمایت یا پایین سطح مقاومت پس از شکست این سطوح، شکست نامعتبر (Break out fialur) خوانده میشود. برای کسب اطلاعات بیشتر پیشنهاد میکنیم مقاله آموزش تحلیل تکنیکال را مطالعه نمایید.
در شکل فوق ملاحظه میکنید که ابتدا قیمت توانسته سطوح حمایتی را بشکند، اما این شکست معتبر نبوده و نتوانسته روند نزولی را طی کند؛ بنابراین، به بالای سطح حمایتی گذشته خود بازگشتهاست. به عبارت دیگر، قیمت توانسته سطح حمایت خود را مجدداً پس بگیرد و در امتداد روند صعودی با قدرت زیاد به حرکت خود ادامه دهد.
پرقدرت شدن حرکت قیمت در امتداد روند صعودی پس از بازگشت دوباره به بالای سطح حمایت، به دلیل فعال شدن حدضرر معاملهگرانی است که با شکست سطح حمایت، قبل از اخذ تأیید روند نزولی در دام افتاده و اقدام به فروش کرده بودند.
در شکل فوق ملاحظه میکنید که ابتدا قیمت توانسته سطوح مقاومت را بشکند، اما این شکست معتبر نبوده و نتوانسته روند صعودی را طی کند؛ بنابراین، به پایین سطح مقاومت گذشته خود بازگشتهاست. به عبارت دیگر، قیمت توانسته سطح مقاومت خود را مجدداً پس بگیرد و در امتداد روند نزولی با قدرت زیاد به حرکت خود ادامه دهد.
پرقدرت شدن حرکت قیمت در امتداد روند نزولی پس از بازگشت دوباره به پایین سطح مقاومت، به دلیل فعال شدن حدضرر معاملهگرانی است که با شکست سطح مقاومت، قبل از اخذ تأیید روند صعودی در دام افتاده و اقدام به خرید کرده بودند.
در نمودار زیر متعلق به نماد دانا در بازه زمانی هفتگی، ملاحظه میکنید که قیمت در یک روند صعودی قرار دارد که روی محدودههای نشان داده شده، حمایت شدهاست. در نقطه A شاهد شکسته شدن این سطح هستیم. اما همانطور که ملاحظه میکنید، قیمت پس از بازگشت دوباره به سطح حمایت گذشته خود، به بالای آن نفوذ کرده و به اصطلاح آن را پس گرفته است.
◊ این مطلب را هم بخوانید: آموزش تحلیل بنیادی از صفر تا صد
بنابراین، یک شکست نامعتبر رخ دادهاست. همانطور که ملاحظه میکنید، پس از وقوع شکست نامعتبر، خریداران زیادی ترغیب به خرید سهم شده و سهم در روند صعودی با قدرت به حرکت خود ادامه میدهد.
در نمودار زیر متعلق به نماد خودرو در بازه زمانی هفتگی، یک شکست نامعتبر را ملاحظه میکنید که پس از دو بار برخورد با سطح مقاومت نزولی، شاهد خریدهای هیجانی معاملهگران غیرحرفهای در نقطه A هستیم به نحوی که قیمت توانسته سطح مقاومت خود را در این نقطه بشکند اما موفق به ادامه در جهت روند صعودی نشده و به سمت محدوده مقاومت خود بازگشتهاست.
ملاحظه میکنید که قیمت توانسته سطح مقاومت قبلی خود را پس گرفته و مجدداً به زیر آن نفوذ کند. بنابراین، یک شکست نامعتبر و ناپایدار شکل میگیرد. پس از بازگشت قیمت به محدوده زیر مقاومت و شکست خطوط روند صعودی کوتاهمدت که پس از بازگشتهای مکرر به ناحیه مقاومت آبیرنگ رخ داده، میتوان وارد معامله فروش شد.
همانطور که تا به اینجا ملاحظه کردید، نواحی حمایت و مقاومت در برابر حرکتهای قیمت به صورت مانع عمل میکنند. در بیشتر مواقع، این سطوح به صورت سطوح بازگشتی در بازار عمل میکنند؛ به این صورت که قیمت پس از برخورد با این نواحی، در جهت مخالف حرکت قبلی تغییر مسیر میدهد اما گاهی هم به دلیل قدرتمند بودن روند، ممکن است بتواند آن سطح را بشکند.
پس از شکست، ممکن است دو حالت اتفاق بیفتد: شکست تأیید شده و قیمت در امتداد روند قبلی به حرکت خود ادامه دهد و یا اینکه شکست ناموفق بوده و به بالای سطح حمایت یا به پایین سطح مقاومت بازگشته و منجر به تغییر روند شود.
قیمت پس از شکست یک ناحیه حمایتی یا مقاومتی، عمدتاً به سمت آن محدوده بازمیگردد. در نمودارهای قیمتی سهام، بازگشت دوباره قیمت به بالای سطح حمایت یا پایین سطح مقاومت پس از شکست این سطوح، شکست نامعتبر (Break out fialur) خوانده میشود.
نواحی حمایت و مقاومت در برابر حرکتهای قیمت به صورت مانع عمل میکنند. در بیشتر مواقع، این سطوح به صورت سطوح بازگشتی در بازار عمل میکنند؛ به این صورت که قیمت پس از برخورد با این نواحی، در جهت مخالف حرکت قبلی تغییر مسیر میدهد اما گاهی هم به دلیل قدرتمند بودن روند، ممکن است بتواند آن سطح را بشکند.
پس از شکست، ممکن است دو حالت اتفاق بیفتد: شکست تأیید شده و قیمت در امتداد روند قبلی به حرکت خود ادامه دهد و یا اینکه شکست ناموفق بوده و به بالای سطح حمایت یا به پایین سطح مقاومت بازگشته و منجر به تغییر روند شود.
بلاک چین فناوری است که بیشتر رمزارزها قدرت خود را از آن میگیرند. تا حدی که بعضی از افراد بهاشتباه کلمه بلاک چین را بهجای رمزارز استفاده میکنند.
البته واقعیت آن است که رمزارزها باعث شدند بلاک چین تا این حد سر زبانها بیفتد. چون در حالی که بلاک چین در سال ۱۹۹۰ توسعه پیدا کرد، ولی تا سال ۲۰۰۹ که بیت کوین متولد شود، هیچ مورد استفادهای نداشت. در آن زمان هم خیلیها فکر میکردند بلاک چین فقط میتواند برای توسعه ارزهای دیجیتال مورد استفاده قرار بگیرد. در حالی که عدهای اعتقاد داشتند استفادههای بلاک چین خیلی فراتر از رمزارزها خواهد بود. در واقعیت هم پیشبینی گروه دوم صحیحتر از آب درآمد. به منظور درک کامل کلیه این مفاهیم پیشنهاد میکنیم در دوره ارز دیجیتال رهآورد آکادمی شرکت نمایید.
در این مطلب ابتدا به این موضوع میپردازیم که بلاک چین بهزبان ساده چیست و بعد کاربردهای آن را بررسی میکنیم.
«بلاک چین به زنجیرهای از بلوکها گفته میشود که اطلاعاتی را در بر دارند.»
البته احتمالاً وقتی در عنوانِ این قسمت عبارتِ “بهزبان ساده” را دیدید، انتظار نداشتید که با چنین تعریفی مواجه شوید! پس آن را سادهتر بیان میکنیم:
بلاک چین در فارسی به «زنجیره بلوکی» ترجمه میشود. در عمل هم دقیقاً با چنین معنایی مواجه هستیم. فناوری بلاک چین حاوی بلوکهایی است که به هم متصل هستند. هرکدام از این بلوکها حاوی اطلاعاتی هستند که در ادامه به آنها خواهیم پرداخت. بلاک چین سیستمی برای ثبت اطلاعات و گزارشها است.
اما اگر بخواهید از تفاوتش با بقیه سیستمها بدانید، نکتهاش این است که امکان هَک، حذف یا دستکاری اطلاعات ثبتشده روی بلاک چین تقریباً وجود ندارد. بهتر است بگوییم آنقدر سخت است که کمتر کسی به فکر هک آن میافتد!
بلاک چین این میزان از امنیت را از دو طریق بهدست میآورد:
Hashing و Proof of Work
هَش تابعی است که ورودی حروف و اعداد را میگیرد و آن را به یک خروجی رمزگذاریشده با طولی ثابت تبدیل میکند. هش درواقع پایه و اساس شبکه بلاک چین است. به زبان ساده، هشینگ با استفاده از یک تابع ریاضی مقداری را به مقدار دیگر تبدیل میکند.
اما فقط هشینگ برای ایجاد امنیت در شبکه بلاک چین کافی نیست. بلکه بار اصلی امنیت را فرآیند اثبات انجام کار (Proof of Work) بهدوش میکشد.
اثبات انجام کار، الگوریتم اجماع اثبات کار، Proof of Work، PoW. به هر کدام از این عبارات که برخوردید با یک معنی مواجه هستید.
در هر شبکه بلاک چینی یک دفتر کل وجود دارد. این دفتر کل نه در دست یک نفر و نه در دست یک سازمان بهخصوص است. بلکه بهصورت توزیعشده بین همه افرادِ آن شبکه توزیع شدهاست. یعنی اطلاعات، همه تراکنشها در بلاک چین در اختیار تمامی کاربران شبکه قرار دارد. به همین دلیل برای تغییر اطلاعات تراکنشها یا اضافه کردن تراکنشهای جدید، به اجماع کاربران نیاز است.
وقتی کاربران درباره درست بودن اطلاعات اضافه شده به شبکه همنظر باشند آن تراکنش تأیید میشود. طبیعتاً اعضای این شبکه همدیگر را نمیشناسند و در عمل دستکاری شبکه غیرممکن میشود. بنابراین فرآیند اجماع یا PoW امنیت شبکه بلاک چین را تضمین میکند.
پس میتوان گفت که با استفاده از رمزنگاری و همینطور توزیع دادهها، امکان هَک، حذف و دستکاری اطلاعات ثبتشده، تقریباً از بین میرود.
هر بلاک از سه بخش تشکیل شده است:
دیتا همان اطلاعاتی است که روی هر کدام از بلاکها ذخیره میشود. مثلاً اگر بلاک چین یک ارز دیجیتال را در نظر بگیریم، اطلاعات مربوط به خرید و فروش آنها روی بلاکها ذخیره میشود.
هشینگ فرآیندی است که در آن خروجیهایی با اندازه ثابت، از ورودیهای متغیر بهوجود میآید. هشینگ باعث میشود بلاک چین به سطح قابل قبولی از یکپارچگی و امنیت دادهها برسد و تا زمانی که ورودی بلاکها تغییر نکند، الگوریتمها هشینگ همان خروجی را تولید میکنند.
در هر بلوک، نهتنها اطلاعات بلوک فعلی نگهداری میشود، بلکه اطلاعات بلوک قبلی هم حفظ میشود. هش بلوک قبلی را بهنام (Pre-Hash) میشناسند.
اما شاید این سؤال برایتان بهوجود بیاید که پس برای اولین بلاک چه اتفاقی میافتد؟
در بلوک اول خبری از اطلاعات بلوک قبل وجود ندارد. چون اساساً بلوک قبلی در کار نیست. اولین بلوک هر بلاکچین بهنام Genesis شناخته میشود و فقط اطلاعات مربوط به خودش را ذخیره میکند.
در مورد اینکه بلاک چین چگونه کار میکند صحبت کردیم. در اینجا به حوزههایی که بلاک چین در آنها کاربرد دارد اشاره میکنیم. بلاک چین روشی قابل اعتماد برای ذخیره اطلاعات درباره انواع تراکنشها است و در حوزههای مختلفی کاربرد دارد. در اینجا به چند مورد از مهمترین این حوزهها اشاره میکنیم. البته مسلماً کاربردهای بلاک چین فقط به مواردی که اینجا ذکر میکنیم خلاصه نمیشود.
حتماً تا امروز از خدمات بانکی استفاده کردهاید و میدانید که اگر کار بانکی شما کمی پیچیدهتر از یک کارت به کارت ساده باشد نیاز دارید که در ساعات اداری آن را انجام دهید. شبکه بلاک چین پنجشنبه و جمعه و بینالتعطیلین نمیشناسد! تراکنشهای مالی روی بلاک چین در تمام لحظات قابل انجام هستند.
مثلاً اگر شما بخواهید مقداری بیتکوین را به حساب کسی منتقل کنید، نیازی ندارید که تا صبح فردا صبر کنید یا اگر مبلغ آن زیاد باشد نیازی نیست منتظر مأمور کِلِر در بانک بمانید. بلکه تراکنش تقریباً در لحظه انجام میشود. ضمن آنکه اگر بلاک چین در شبکه بانکی همهگیر شود مجموع کارمزد هزینههای کارمزد هم بهشکل چشمگیری کم میشود.
شاید برایتان پیش آمده باشد که وقتی از یک پزشک به پزشکی دیگر مراجعه میکنید، خیلی از مدارک پزشکی سابق شما یا گم شدهاند یا از نظر پزشک دوم مورد پذیرش نیستند. بهکمک بلاک چین مؤسسات درمانی میتوانند شیوه ذخیرهسازی سوابق بیماران را بازتعریف کنند. این فناوری میتواند اطلاعات را بهگونهای رمزگذاری کند که فقط دردسترس اشخاص خاصی قرار بگیرند.
عدم امکان تغییر سابقه تراکنشها، امنیت جمعی، عدم ردیابی کاربران و دستیابی به اطلاعات افراد و… مزایایی است که خیلیها به امکان انجام رأیگیریهای سالمتر و سریعتر از طریق بلاک چین در آینده امیدوار کرده است.
مفهوم بلاک چین به ارزهای دیجیتال گره خورده است. تا جاییکه خیلیها بهغلط این دو مفهوم را یکی میدانند. درحالحاضر بلاک چین بستر مهمترین ارزهای دیجیتال مثل بیتکوین و اتریوم را فراهم کرده است. تا قبل از بهوجود آمدن ارزهای دیجیتال، کنترل تقریباً تمام ارزهای دنیا در اختیار بانکهای مرکزی کشورهای مختلف بود.
بلاک چین به رمزارزها امکان میدهد که بدون نیاز به مرکز اعتباری خاصی، فعالیت کند. درنتیجه، نهتنها خطراتی مثل ورشکستگی بانک یا لو رفتن اطلاعات مالی کاربران، از بین میرود، بلکه کارمزد تراکنشها و پردازشهای مالی هم بهشدت کاهش مییابد.
قراردادهای هوشمند که این روزها خیلی سر زبانها افتادهاند یکی از کاربردهای دیگر بلاک چین است. این قراردادها کدهایی هستند که بهوسیله آنها مفاد یک قرارداد انجام میشوند.
قراردادهی هوشمند نخستین بار، در سال ۱۹۹۶ توسط نیک زابو (Nick Szabo) که یک متخصص کامپیوتر و رمزنگار بود، مطرح شد. او چندین مقاله در این زمینه نوشت و مفهوم مدنظرش را بهبود بخشید. ولی عملاً تا سال ۲۰۰۹ این قراردادها مورد استفاده قرار نگرفتند.
از قراردادهای هوشمند زمانی استفاده شد که زمینه آن فراهم شده بود و آن وقتی بود که بیت کوین و بلاک چین ظهور کرده بودند.
بیایید یک مثال از این نوع قراردادها را در صنعت بیمه بررسی کنیم:
یک قرارداد هوشمند بیمه میتواند بهاینصورت باشد که تا زمان نیاز طرفین قرارداد باز بماند. سپس، وجوه بیمه برای کسانی که حائز شرایط استفاده از بیمه هستند آزاد میشود. به این روش لزوم برقراری ارتباط با افراد و گروههای بیمه را از بین میرود.
اینها تنها چند مورد از کاربردهای بلاک چین هستند. از تکنولوژی بلاک چین میتوان در بازیهای ویدئویی، بازار سرمایه، دادوستد، رسانه، انرژی، ثبت احوال، کلان دادهها، مالیات و بسیاری از حوزههای دیگر هم استفاده کرد.
بلاک چین بهاختصار با BC و بیتکوین بهاختصار با BTC نمایش داده میشود. ولی شما با خواندن سطور بالا حتماً میدانید که بلاک چین بههیچوجه همان بیتکوین نیست. بلکه بیتکوین از فناوری بلاک چین استفاده میکند.
ایده اولیه بلاک چین در ابتدای دهه نود میلادی مطرح شد. ولی عملاً تا سال ۲۰۰۹ که بیت کوین ظهور کند استفاده چندانی از آن نمیشد. اساس کار بلاک چین زنجیرهای از بلوکهاست که هرکدام اطلاعاتی را در بر میگیرند و بهکمک هشینگ و فرآیند اثبات انجام کار امنیت و کارایی بالایی دارند. از بلاک چین میتواند در حوزههای مختلفی مثل ارزهای دیجیتال، قراردادهای هوشمند، خدماتی مالی، خدمات درمانی، رأیگیری، کلاندادهها و بسیاری از حوزههای دیگر استفاده کرد.
برای اینکه بدانیم پس انداز بهتر است یا سرمایه گذاری شاید بد نباشد که در ابتدا تعریفی از این دو مفهوم ارائه دهیم. چون خیلی مواقع این دو مفهوم اشتباهاً بهجای هم استفاده میشوند:
وقتی از پس انداز صحبت میکنیم منظورمان کنار گذاشتن پول برای زمانی است که به آن نیاز پیدا میکنیم. با این تعریف وقتی پولمان را بهصورت نقد در منزل نگه میداریم یا در حسابهای بانکی جاری یا قرضالحسنه میگذاریم، نوعی از پس انداز را انجام دادهایم.
ولی وقتی پولمان را صرف خرید چیزهایی میکنیم که احتمال میدهیم در آینده ارزششان رشد کند سرمایه گذاری انجام دادهایم. بهعنوان مثل خرید طلا یا خرید سهام نوعی از سرمایه گذاری است. ولی همانطور که ذکر شد گذاشتن پول در حساب جاری بانک نوعی پس انداز است.
همانطور که میدانید کشور ما یک کشور تورمی است و در پنجاه سال گذشته معمولاً با تورمهای دو رقمی مواجه بودهایم. پس اگر پولی که درمیآوریم را در منزل نگه داریم، اگر فرض کنیم امسال سی درصد تورم خواهیم داشت، در پایان سال سی درصد ارزش دارایی خود را از دست دادهایم.
در مقابلِ پس انداز، با مفهوم سرمایه گذاری مواجه هستیم. سرمایه گذاری باعث میشود نهتنها ارزش داراییمان حفظ شود، بلکه میتواند به رشد مالیمان کمک بزرگی بکند. البته این نکته را هم باید در نظر گرفت که سرمایه گذاری در کنار مزایای فراوانش، یک عیب هم دارد و آن ریسک است.
روشهای سرمایه گذاری متنوع هستند. ولی دو پارامتر در این انواع سرمایه گذاری مهم است. اول میزان بازده سرمایه گذاری و دوم میزان ریسک سرمایه گذاری.
◊ این مطلب را هم بخوانید: چگونه حباب قیمت سکه طلا را محاسبه کنیم؟
بازده سرمایه گذاری با حروف اختصاری ROI نشان داده میشود که از ابتدای کلمات Return Of Investment گرفته شده است. در سادهترین تعریف، بازده سرمایهگذاری نرخی است که با استفاده از آن کارایی یک سرمایه گذاری ارزیابی میشود. از لحاظ ریاضی آن را با استفاده از فرمول زیر میتوان محاسبه کرد:
مثلاً اگر شما مبلغ ده میلیون تومان طلا خریده باشید و پس از یک سال ارزش طلای شما به یازده میلیون تومان رسیده باشد، بازده سرمایه گذاری شما در یک سال ده درصد خواهد بود.
وقتی پولتان را در بانک میگذارید، میدانید که بازدهی سپردهگذاری در بانک چقدر است. مثلاً در سال ۱۴۰۰ سود سپردههای کوتاهمدت ۱۶ درصد اعلام شده بود. ولی بازدهی سرمایه گذاری شما همیشه همینقدر شُسته و رُفته نیست. مثلاً قبل از سرمایه گذاری در سکه یا بورس یا ارزهای دیجیتال نمیتوانید مطمئن باشید که قرار است چه مقدار سود نصیبتان شود. اینجاست که بحث ریسک سرمایه گذاری مطرح میشود: یعنی شما با سرمایه گذاری در بیشتر بازارها میزانی از ریسک را متحمل میشوید.
یک قاعده کلی این است که هر چقدر سود احتمالی یک سرمایه گذاری بیشتر باشد، ریسک بالاتری دارد. یک مثال عینی آن مقایسه بین سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال در مقایسه با سرمایه گذاری در سپردههای بانکی است. بسته به اینکه چه مدت پولتان را در بانک میگذارید، میتوانید سودی بین ۱۶ تا ۲۰ درصد دریافت کنید. این میزان بازده را با سودهای چند هزار درصدی که بعضی از ارزهای دیجیتال دادهاند مقایسه کنید.
ولی مسئلهای که نباید بهراحتی از کنار آن گذشت این است که با سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال شما ریسک بسیار بالایی را متحمل میشوید. حتی ممکن است بخش بزرگی از پولتان را از دست بدهید. پس بهعنوان یک قاعده کلی این موضوع را در نظر داشته باشید: بازدهی بالاتر تقریباً در تمام موارد برابر است با ریسک بیشتر.
پس انداز و سرمایه گذاری را میتوان از چند جنبه با هم مقایسه کرد:
وقتی پولمان را پس انداز میکنیم، توقع بازدهی نداریم. مگر اینکه گذاشتن پول در بانک را هم بهعنوان پس انداز در نظر بگیریم. به این ترتیب میتوان گفت بازدهی پس انداز یا صفر یا عددی کوچک است. ولی در سرمایه گذاری، بسته به نوع آن، با بازدهیهای بسیار بالا تا بازدهیهای بسیار پایین -حتی گاهی منفی- مواجه هستیم.
پس انداز معمولاً نقدشوندگی بسیار بالایی دارد. یعنی هر زمان که اراده کنید میتوانید از پس اندازتان استفاده کنید. ولی در انواع روشهای سرمایه گذاری با نقدشوندگیهای مختلفی مواجه هستیم. مثلاً ممکن است سهامی که خریدهاید مشتری نداشته باشد و برای نقد کردنش برای چند روز با مشکل مواجه شوید. یا اگر در مسکن سرمایه گذاری کنید معمولاً کمی طول میکشد تا بتوانید آن را به پول نقد تبدیل کنید.
پس انداز ریسک چندانی ندارد. ولی سرمایه گذاری های مختلف، ریسکهای متفاوتی دارند.
پس انداز معمولاً برای اهداف کوتاهمدتتر استفاده میشود. ولی وقتی شما پولتان را سرمایه گذاری میکنید احتمالاً دید بلندمدتتری دارید. ممکن است این بازه زمانی به دههها برسد. مثل سرمایه گذاری والدین برای فرزندانشان در بیمههای عمر.
همانطور که در تصویر زیر میبینید، اگر در سال ۱۴۰۰ مثلاً در طلا سرمایه گذاری میکردید ۱۱/۶۰ درصد بازدهی کسب میکردید. یعنی حتی از سپردهگذاری بانکی هم کمتر.
ولی اگر به یک سال قبل برگردیم، سرمایه گذاری در طلا میتوانست ۷۳ درصد بازدهی داشته باشد.
نکته این است که وقتی بازارهای مالی رکودی است، بهتر است پولمان را در بانک پس انداز کنیم. ولی وقتی بازارهای مالی رونق دارند سرمایه گذاری بسیار بهتر از پس انداز عمل میکند. تفاوت در دو تصویر بالا کاملاً مشهود است. البته تشخیص اینکه بازارهای رکودی هستند یا رونق دارند چندان ساده نیست و به عوامل زیادی مثل مسائل سیاسی و سیاستهای بانک مرکزی بستگی دارد. بنابراین برای تشخیص آن لازم است تا حدی گوشمان را نسبت به روندهای اصلی اقتصاد تیز کنیم.
داشتن پرتفوی متنوع همیشه مهم است. در بازارهای رکودی بهتر است بخش بزرگتری از داراییمان را پس انداز و بخش کوچکتر را سرمایه گذاری کنیم. ولی در بازارهای پررونق بهتر است بخش بزرگتر را به سرمایه گذاری و بخش کوچکتری را به پس انداز اختصاص بدهیم.
نکته مهم دیگر میزان ریسک پذیری شماست که بالاتر هم درباره آن صحبت کردیم. ریسک پس انداز تقریباً صفر است و ریسک سرمایه گذاری براساس روشهای مختلف آن متفاوت خواهد بود. اینجاست که انتخاب برای هرکسی متفاوت خواهد بود.
در کشوری که همیشه با تورم دست و پنجه نرم میکند، احتمالاً روشهای پس اندازِ ساده نمیتواند سرمایه شما را از آب رفتن نجات دهد. بنابراین سرمایه گذاری میتواند گزینه بهتری باشد. ولی باید این موضوع را هم در نظر گرفت که روشهای مختلف سرمایه گذاری ریسکهای مختلفی دارند. بنابراین برای ورود به دنیای سرمایه گذاری باید تا جایی که ممکن است دانشمان در حوزههای مختلف مالی را بالا ببریم.
ما در رهآورد یک برنامه ویدئویی بهنام رهنمون با محوریت سرمایه گذاری شخصی میسازیم که پیشنهاد میکنیم اگر در زمینه سرمایه گذاری تازهکار هستید این برنامه ویدئویی را پیگیری کنید.